“Ehh, ik heb mijn huiswerk niet gemaakt voor deze sessie…” Vervolgens volgt er dan een verontschuldiging en de uitspraak dat ik best boos op hem mag zijn. Nu ben ik niet het type dat heel snel boos wordt, maar ik ben wel het type van ‘afspraak is afspraak’. Als je namelijk bij mij een traject volgt om je gedrag te veranderen in bv. situaties waar jij veel te veel verantwoordelijkheid op je nek neemt ten koste van jezelf, dan moet je ‘aan de bak’ om dat te veranderen. Helaas, helaas, zo’n verandering komt niet door een knip met mijn vingers, want anders was ik al miljonair geweest en dat ben ik nog laaaaaaaaaaaang niet.
Dus even terug naar die cliënt. Ik ben dan benieuwd waardoor het komt; waar zit je weerstand? Ik kan legio zaken opnoemen, maar beperk me even tot weerstand tot verandering. Het traject is je wellicht opgelegd of je ziet het nut er eigenlijk diep in je hart niet van in, want je vindt wat jij vindt wel prima (maar ja dat ga je dus niet tegen je werkgever vertellen… hopelijk wel tegen mij). Dan is het heel simpel; als je niet wilt, dan wordt het trekken aan een dood paard en dat gaan we dus niet doen. Zonde van het paard, jouw én mijn tijd en geld van de werkgever.
Als je wel wilt, maar je vindt het moeilijk om je gedrag te veranderen; nou daar kan ik wel iets mee! Allereerst kan ik je uitleggen hoe dat komt. Nu ben ik geen brein-expert, maar ik weet wel dat ons brein niet houdt van veranderingen. Ons brein is dusdanig uitgerust dat als we iets hebben gedaan dat handig is om te blijven doen we daar een routinehandeling van maken. Dan kost het ons namelijk geen energie meer. Denk maar aan autorijden. Ik weet nog goed hoe moeilijk ik het vond om die koppeling zonder schokken op te laten komen; dat heeft me heel wat zweetuurtjes gekost en geduld van mijn instructeur. Nu denk ik er niet eens meer over na. We rijden dus vanuit ons onbewuste brein, zodat we wel bewust de weg in de gaten kunnen houden (tenminste dat is de bedoeling).
Zo werkt het ook met veranderingen in ons gedrag. Als jij je al jaren als ‘redder in de nood’ gedraagt, dan voel je weerstand om dat te veranderen. Er is een soort van cassettebandje (ja jongens, ik ben van die tijd….) in je brein aangelegd en als je daarvan afwijkt dan gaat de amygdala (dingetje in je brein) protesteren dat je maar ‘gewoon’ moet gaan doen, want het kost veel te veel energie. Je zult dus die weerstand te lijf moeten gaan om van dat cassettebandje een MP3-speler te maken. Dat kost moeite en veel energie, maar als je het volhoudt en je behaalt je coachdoel; nou dat is fantastisch!! Je zult dagelijks met jezelf aan de slag moeten om rotsvaste overtuigingen die jou aanzetten tot bepaald gedrag te veranderen. De geleerden zijn er nog niet helemaal uit hoeveel dagen je het nieuwe dan achter elkaar moet volhouden voordat de amygdala zijn mond houdt, maar de laatste uitspraak lag op 66 dagen. Poeh!
Maar goed, wanneer jij je dromen waar wilt maken, wanneer jij weer met plezier naar je werk wilt gaan, maar ook voldoende energie wilt overhouden om aan het eind van de dag thuis ook nog leuke dingen te doen, wanneer jij steviger in je schoenen wilt staan en je zekerder wilt voelen, wanneer jij met een rechte rug zonder schuldgevoel nee kunt zeggen, zodat je ja kunt zeggen tegen de zaken die je echt gaaf vindt om te doen… dan moet je eerst wakker worden en bewust de afspraak met jezelf maken dat je er voor gaat. En tuurlijk gaat die amygdala roet in het eten gooien, maar als je dat weet dan ga je aan het werk met kleine stapjes. Elke stap is er één totdat je terugkijkt en ziet dat je al een kilometer verder bent en dan mag je heel trots op jezelf zijn!
Ben jij of ken jij zo’n medewerker die al te lang als ‘redder in de nood’ rondloopt, dat inziet van zichzelf en dat wil veranderen?
Neem dan contact met mij op via info@amgcoaching.nl of 06-18326153.
Zodat ik kan helpen de spanning die dat met zich meebrengt weg te nemen, zodat er meer rust in hoofd en lijf wordt ervaren, makkelijker grenzen worden gesteld en proactiever om gegaan wordt met beschikbare tijd. Kun jij het je permitteren om te wachten tot het echt niet meer gaat?
