In deze zomerperiode een korte blog van mij inhakend op de onlangs gevoerde discussie over zoveel coaches in Nederland (ruim 63.000). Ook feedback van een leidinggevende na een coachtraject van een medewerkster die voor het traject ‘wat kort voor de kar’ stond.
Zoveel coaches……..
Onlangs was het in het nieuws. Burn-out- & stresscoaches springen als duveltjes uit doosjes…. Iedereen met een beetje sociaal gevoel en liefst nog een eigen ervaring met burn-out of stress kan starten als coach. Ook op LinkedIn was er een stevige discussie met de vraag of mensen die last hebben van burn-out of stress wel gebaat zijn bij deze wildgroei. Ik denk van niet. Ik heb het al eens eerder besproken in mijn blog, maar helaas is “Coach” geen beschermde titel. De Nederlandse Orde van Beroepscoaches (NOBCO) waar ik lid van ben, doet haar uiterste best om dit te veranderen, maar dat valt niet mee. Op hun website kun je uit een keur van coaches kiezen in de buurt van jouw bedrijf. Alle coaches op deze website zijn gediplomeerd en gecertificeerd; daar staan er dus geen 63.000 op!
Ik ben van mening dat een eigen ervaring met burn-out of stress zeker helpt in de begeleiding van de cliënt. Ik neem vaak in het begin van het traject, waarin er eigenlijk alleen maar behoefte is aan praten, de fasen van de burn-out met de cliënt door en als het even kan ook met de werkgever. Heel vaak is er wel begrip, maar snapt de werkgever niet waar de medewerker tegenaan loopt en waarom het zo lang duurt. Je kunt beter je been breken….., dan zie je nog wat!
Naast deze ervaring moet er vertrouwen en een klik zijn met de cliënt, anders kun je samen niet ergens aan bouwen. Dat is er of niet, daar maakt een medische achtergrond of gecertificeerde opleiding geen verschil. Een opleiding maakt wel verschil bij de aanpak van het traject. Zo heb ik een Post-HBO-opleiding voor Coach Practitioner gevolgd en mijn keurmerk als Nobco/EMCC Coach gehaald. Dit is niet heilig, maar hierdoor kan ik diverse methodieken inzetten, waardoor er concrete stappen gezet kunnen worden richting het coachdoel. Ik denk dat dat voor mij als coach een ‘unique selling point’ is, samen met mijn 15 jaar achtergrond als HR-Adviseur. Ik kan me goed inleven in de werkgevers- én werknemerskant en weet veel van de Wet Verbetering Poortwachter. Dat is ook de reden dat ik 2e spoortrajecten aan mijn dienstverlening heb toegevoegd en het ook leuk vindt om nog steeds (interim) HR-werk te doen.
Feit blijft; ik ben geen psycholoog. Soms heeft iemand zoveel trauma’s dat die eerst opgelost moeten worden alvorens de medewerker gecoacht kan worden. Maar coachen is maatwerk en vaak is er ook ruimte voor een samenwerking. De psycholoog werkt dan aan de trauma’s, ik aan de terugkeer naar het werk. Laten we elkaar versterken in plaats van afschieten, zodat de cliënt de best mogelijke hulp krijgt. Daar is iedereen bij gebaat!
Vóór de coaching vaak ‘upset’ en kort voor de kar”…..
Onlangs sloot ik een coachtraject af met een receptioniste/ telefoniste die werkte aan conflicthantering, positievere insteek en assertiever handelen. Ik vroeg haar leidinggevende tijdens de eindevaluatie wat de coaching opgeleverd heeft voor het bedrijf en haar medewerkster.
“Door het coachtraject van AMG Coaching is er een duidelijke positieve wijziging opgetreden in het gedrag van de medewerkster. Was zij voor de coaching vaak “upset” en kort voor de kar; nu is zij een stuk rustiger en denkt eerst na voordat ze iets zegt. Ze neemt ook de tijd om zaken te overdenken, voordat ze antwoordt”.